ΒΙΒΛΙΟ

Μια συγκινητική βραδιά έζησαν όσοι παρευρέθηκαν το βράδυ της Τετάρτης 25 Μαΐου 2022 στην εκδήλωση – παρουσίαση του βιβλίου της Ηπειρώτισσας στην καταγωγή, κοινοβουλευτικής συντάκτριας Άννας Στεργίου «Η κυρά του Δράκου» από τις εκδόσεις Κομνηνός. Συντονιστής ήταν ο εκδότης του βιβλίου, Νίκος Παπανικολάου στη Στέγη της αδελφότητας Κραψιτών Αθηνών στον Άγιο Δημήτριο. Η εκδήλωση στην κατάμεστη αίθουσα περιελάμβανε ομιλίες, τραγούδια από την Κρήτη από τους Αντώνη Τσορμπανάκη κι Ιγνάτιο Κορδώνη κι ανάγνωση αποσπασμάτων από την ηθοποιό Γωγώ Καποπούλου αλλά κι ένα ριζίτικο τραγούδι με στίχους της συγγραφέως.

Καλωσόρισμα απηύθυνε η αντιδήμαρχος Ισότητας δήμου Αγίου Δημητρίου Αττικής και πρόεδρος της αδελφότητας Κράψης Ιωαννίνων Αθηνών, Ελένη Καντζέλη. Αναφέρθηκε στο βιογραφικό της Άννας Στεργίου, στην πολύχρονη δημοσιογραφική εμπειρία της, στο συγγραφικό της έργο και στην προσπάθεια της φιλόξενης Στέγης της Κράψης, που ήταν χορηγία του αείμνηστου Δημήτριου Καντζέλη και των παιδιών του να προάγει τον πολιτισμό. Συνέδεσε μάλιστα το βιβλίο με τις προσπάθειες, που γίνονται στον δήμο Αγίου Δημητρίου για την ισότητα των φύλων.

Ο τέως υφυπουργός Μεταφορών και βουλευτής Ρεθύμνου της ΝΔ Γιάννης Κεφαλογιάννης σημείωσε ότι η συγγραφέας με την κοινωνιολογική παιδεία που έχει, παρότι αναφέρεται σε μία ερωτική ιστορία αναλύει διεξοδικά την κοινωνία της Κρήτης, χωρίς να την ωραιοποιεί «και χωρίς να έχει επιτρέψει στον χρόνο να βάλει το παραμορφωτικό του χέρι». «Η ακριβής περιγραφή της πόλης του Ρεθύμνου και της κοινωνίας του, των παραδόσεων, της νοοτροπίας του χωριού, ακόμα και των τοπικών θρύλων, που καταγράφονται στο βιβλίο, φανερώνουν ότι η συγγραφέας δεν έζησε απλώς στο Ρέθυμνο κάποια χρόνια, αλλά αποτέλεσε κι αναπόσπαστο μέρος της τοπικής κοινωνίας, όπως ισχύει άλλωστε με τους χιλιάδες φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης, που έχει την έδρα του στην πόλη», ανέφερε μεταξύ άλλων ο τέως υφυπουργός Μεταφορών.

Ο ίδιος σημείωσε πως η συγγραφέας θέτει τα προβλήματα της σχολικής διαρροής στην περιοχή του Μυλοποτάμου, που είναι υπαρκτά ως σήμερα, κι αναδεικνύει ζητήματα του εθιμικού δικαίου σε σχέση με ζητήματα σύγχρονου αστικού δικαίου. Υποστήριξε πως κάλλιστα το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να είναι «πανεπιστημιακό εγχειρίδιο σε μάθημα Κοινωνιολογίας» και τόνισε πως «πυρήνας λοιπόν του βιβλίου είναι η διαχρονική διαπάλη της προόδου και της συντήρησης στην Ελλάδα. Όχι με πολιτικούς όρους, αλλά με καθαρά κοινωνικούς. Μια διαπάλη, που μπορεί εξ αρχής να εμφανίζεται ως σύγκρουση, που οδηγεί σε αδιέξοδα αλλά καταλήγει να είναι αλληλοτροφοδοτούμενη και τελικά να εμπλουτίζει την ελληνική κοινωνία και να την εξελίσσει άλλοτε με αργούς κι άλλοτε με γρήγορους ρυθμούς».

Η πρώην υφυπουργός Παιδείας, αναπληρώτρια καθηγήτρια και βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Μερόπη Τζούφη σημείωσε ότι γνώρισε τη συγγραφέα ως κοινοβουλευτική συντάκτρια. Υποστήριξε πως στο βιβλίο θίγονται σημαντικά ζητήματα, που φτάνουν ως τις μέρες μας κι έκανε λόγο «για τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους, για την απώλεια αγωνιστών καθηγητών της Αριστεράς, που δολοφονήθηκαν, υπερασπιζόμενοι το δημόσιο σχολείο (Τεμπονέρας), για το δημόσιο Πανεπιστήμιο, τη συγκρότηση, την ενδυνάμωση και την αποστολή του» κ.ά.

Όπως ανέφερε «το Πανεπιστήμιο και το ανθρώπινο δυναμικό του (και φυσικά η πρωταγωνίστρια φοιτήτρια) υπάρχει κι αναπτύσσεται, σε μια εποχή ραγδαίων πολιτικών αλλαγών, σ’ ένα περιβάλλον μιας «κλειστής» επαρχιακής κοινωνίας, που παρά τον τουρισμό, τη φυσική ομορφιά της πόλης και τη σπουδαία πολυπολιτισμική παράδοση, κουτσομπολεύει, αναζητεί λύσεις σε καφετζούδες, θεωρεί τις φοιτήτριες εύκολο στόχο για τον αρπακτικό, ανδρικό, ντόπιο πληθυσμό κι έχει μεγάλες δυσκολίες επικοινωνίας των νιόφερτων με τη βάση τους και τις οικογένειες τους.... οδηγώντας όμως και στη βίαιη ωρίμανσή τους... Άλλοτε πάλι αυτή η ίδια κοινωνία λειτουργεί συμπεριληπτικά και παρηγορητικά, στα δύσκολα...». Σημείωσε πως το βιβλίο μιλά «για τους επώδυνους κομματικούς διαχωρισμούς στις μικρές κοινωνίες των χωριών, για τους φοιτητοπατέρες και τη διαπλοκή με κάποιους καθηγητές, για τις δολοφονίες καθηγητών μέσα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και την οπλοκατοχή... ακόμη και για τις αμερικανικές βάσεις στη Σούδα» κι υποστήριξε πως θ΄ άξιζε τον κόπο «το βιβλίο να γίνει κινηματογραφική ταινία».

Ο πρώην υπουργός και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Σκανδαλίδης εξήγησε πως οι προλαλήσαντες αναφέρθηκαν διεξοδικά στο βιβλίο αλλά ο ίδιος θα μιλήσει για την Άννα Στεργίου, με την οποία γνωρίζονται χρόνια. Τόνισε ότι ενώ είναι ένα πολυσέλιδο βιβλίο πρόκειται για μία ερωτική ιστορία, η οποία κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον ως το τέλος, γιατί εμπλουτίζεται με γεγονότα της εποχής. Χαρακτήρισε την Άννα Στεργίου «οργανική διανοούμενη», τονίζοντας ότι δεν είναι μία απλή δημοσιογράφος που ασχολείται με ένα θέμα, που την απασχολεί δημοσιογραφικά ως αντικείμενο και το αναλύει. Αντιθέτως, μπορεί να καταπιάνεται λογοτεχνικά με διαφορετικά ζητήματα, όπως συνέβη και με προηγούμενα βιβλία της, όπως ο «Τάσος Χαλκιάς: το φύσημα του θεού», «Τα μάτια του φόβου» ή ακόμη οι «Περιπέτειες των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας», που απευθύνονται σε παιδιά ως απότοκο της κοινωνιολογικής της παιδείας.

Ο Κώστας Σκανδαλίδης αναφέρθηκε στις εμπειρίες του, όταν επισκέφθηκε τον Μυλοπόταμο και τόνισε πως το βιβλίο δεν αφορά μία «τηλεοπτική μεταφορά» της Κρήτης, που εξαντλείται σε δυο – τρία διαφορετικά δωμάτια για λόγους κόστους αλλά μια βιωματική παρουσίασή της. Χαρακτήρισε ως πιο σημαντικό το απρόσμενο τέλος του βιβλίου, το οποίο φέρνει την «κάθαρση» με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου.

Η βουλευτής της Κ. Ε. του ΚΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου εξήγησε πως γνώρισε την Άννα Στεργίου πρώτα απ΄τα γραπτά της ενόσω ήταν αγροτική συντάκτρια κι έπειτα από κοντά ως κοινοβουλευτική. Σημείωσε πως είναι «έντιμη» ως δημοσιογράφος και το βιβλίο δίνει περιγραφές για τον αγροτικό χώρο, τον οποίο υπηρέτησε δημοσιογραφικά κι εξακολουθεί να τον παρακολουθεί μέχρι σήμερα, όπως φαίνεται κι από το παιδικό της βιβλίο «Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας», που μιλά για την ελιά.

«Η κυρά του Δράκου είναι ουσιαστικά μία ιστορία αγάπης, τρυφερή. Ωστόσο καταπιάνεται και περιέχει πολιτικά αλλά και κοινωνικά σημερινά ζητήματα. Και οι χαρακτήρες προσώπων που περιγράφει, είναι πραγματικά από αυτούς που συναντάμε στην καθημερινότητα. π.χ. ο Κώστας φοιτητής από τη Λάρισα αναλύει το αγροτικό ζήτημα, λέγοντας: «πατρικίους και πληβείους, έχει ο κάμπος της Λάρισας. Άλλοι παίρνουν σωρό τις επιδοτήσεις και κατακλέβουν το κράτος και άλλοι αγρότες παίρνουν ψίχουλα και δεν μπορούν να επιβιώσουν. Ή δίνουν ψίχουλα κάθε φορά πριν τις εκλογές και νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν τον κόσμο. Τόσα παιδιά περνούν σε πανεπιστήμια και οι γονείς ζορίζονται να τα στείλουν», ανέφερε μεταξύ άλλων η κ. Μανωλάκου. Υποστήριξε ότι το βιβλίο αυτό το διαβάζει κάποιος «πολύ ευχάριστα, δροσερά, γιατί έχει μία γλώσσα σαν γάργαρο τρεχούμενο νερό». Σημείωσε πως διαβάζοντας το βιβλίο της ήρθε στο μυαλό «το σύνθημα «Λαέ μη σκύβεις το κεφάλι με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη», παραφρασμένο «Μη σκύβεις στα δύσκολα το κεφάλι, διαβάζοντας το βιβλίο, σηκώνεσαι και πάλι» κι ευχήθηκε να είναι καλοτάξιδο.

Ο δημοσιογράφος και τελευταίος διευθυντής της ιστορικής εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» Βαγγέλης Δεληπέτρος εξήγησε πως δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός με την Άννα Στεργίου διότι έτσι κι αλλιώς είναι φίλη του και συνεργάστηκαν μαζί επί πολλά χρόνια. «Όταν όμως τόσοι άνθρωποι και με τέτοια πολιτική διαδρομή συστήνουν το βιβλίο σημαίνει κάτι», είπε ο κ. Δεληπέτρος. Εξήγησε πως «οι ήρωες είναι καλοφτιαγμένοι» ότι το βιβλίο έχει «εξαιρετικούς διαλόγους και θαυμάσια πλοκή» και πρόσθεσε ότι «δείχνει ακόμη και τις ζυμώσεις, τις τάσεις και τον διάλογο μέσα στα κόμματα εκείνης της εποχής, που και υπήρχε κι είναι υπαρκτός και σήμερα».

Η συγγραφέας και κοινοβουλευτική συντάκτρια Άννα Στεργίου ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και σημείωσε πως ενώ έχουν περάσει πάνω από 30 χρόνια απ΄ όταν ήταν προπτυχιακή φοιτήτρια, πολλά από τα διακυβεύματα παραμένουν, για ειρήνη, εργασία, καλό, δημόσιο, ελληνικό Πανεπιστήμιο. Σημείωσε ότι όνειρό της ήταν να σπουδάσει Κοινωνιολογία και το βιβλίο αποτελεί μία κοινωνιολογική αλλά κι ανθρωπολογική ματιά πάνω στην κοινωνία της Κρήτης. Σημείωσε πως έχει επηρεαστεί επιστημονικά κι από την καθηγήτριά της στην Πολιτισμική Ανθρωπολογία, Νάντια Σερεμετάκη και το βιβλίο περιλαμβάνει ζητήματα εξωγαμίας, επιβιώσεων παλαιότερων παραδόσεων, μνήμης κ.ά. Υποστήριξε πως η Κοινωνιολογία δεν έχει βρει τη θέση που της αξίζει στο ελληνικό γίγνεσθαι και κυρίως στην εκπαίδευση, παρά τη χρησιμότητά της πάνω στα κοινωνικά προβλήματα. Υποστήριξε πως ενώ πρόκειται για μία ερωτική ιστορία αναφέρεται σε πολιτικά γεγονότα της εποχής κι αποτελεί έναν διάλογο ανάμεσα στην Κρήτη και την Ήπειρο, δυο περιοχές με ιστορικούς δεσμούς και με κοινή συνιστώσα το ζήτημα της αποδημίας.

Η κ. Στεργίου υποστήριξε πως ο Άγιος Δημήτριος ως δήμος είναι μία φιλόξενη πόλη για τον ξένο τον μετανάστη, όπως συνέβη με τον νεαρό Σαϊντού και πως η ίδια έγινε φίλη της Κρήτης γιατί κάποιοι άνθρωποι την αγκάλιασαν στα χρόνια των σπουδών της. Σημείωσε ότι η Ελλάδα έχει δυο επιλογές, την εύκολη λύση ν΄αφήσει τον ξένο τον μετανάστη στο περιθώριο, όπως συνέβη με τον Κρητικό ήρωα του βιβλίου της τον Δράκο και τη δύσκολη να τον αγκαλιάσει και να δει μακροχρόνια καλύτερα αποτελέσματα. Ζήτησε από τους παριστάμενους Έλληνες πολιτικούς να προσέξουν το ελληνικό βιβλίο και ν΄ αναπτύξουν στρατηγική για την επόμενη μέρα, διότι μετά την έναρξη του ρωσο-ουκρανικού πολέμου το χαρτί έχει ανέβει κατά 90%. «Ό, τι έχουμε σ΄αυτή τη χώρα για ν΄αντέχουμε όσα μας συμβαίνουν, την πανδημία, την ακρίβεια, τον πόλεμο είναι ο πολιτισμός μας», ανέφερε και ζήτησε στρατηγική για ανάπτυξη, μεταφράσεις κι εξωστρέφεια. Τέλος, τόνισε ότι το βιβλίο αποτελεί φόρο τιμής στη γενιά της, που δεν έζησε πολέμους και ηρωικά γεγονότα. Τη χαρακτήρισε ως την «ευτυχισμένη γενιά», η οποία όμως έχει χτυπηθεί αλύπητα από μία δωδεκαετή κρίση και παλεύει για τ΄αυτονόητα και πρέπει το πολιτικό σύστημα επιτέλους να της ξαναδώσει ελπίδα.

Στην παρουσίαση του βιβλίου παρέστησαν ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής Λακωνίας του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Σταύρος Αραχωβίτης, η βουλευτής Νοτίων Προαστίων του ΠΑΣΟΚ, Τόνια Αντωνίου, η δήμαρχος Αγίου Δημητρίου, Μαρία Ανδρούτσου, ο Στέφανος Ξεκαλάκης, στενός συνεργάτης του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη, το μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Διονύσης Τεμπονέρας, ο Γιάννης Μπαϊρακτάρης, εκπρόσωπος του ΜέΡΑ25, εκπρόσωποι από την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας, αδελφοτήτων, συλλόγων κ.ά.

Η Άννα Στεργίου

Η Άννα Στεργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972 και μεγάλωσε στο Παλαιό Φάληρο. Κατάγεται από το Νεροχώρι Φιλιατών Θεσπρωτίας.

Την περίοδο 1990-94 σπούδασε στο Τμήμα Κοινωνιολογίας Κρήτης κι αμέσως μετά την αποφοίτησή της άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», για πάνω από 20 χρόνια.

Το 1999 κάνει την πρώτη διεθνή της επιτυχία, αφού το άρθρο της «Ο πόνος του εχθρού έσβησε το μίσος» έκανε τον γύρο του κόσμου κι αναδημοσιεύτηκε σε τουρκικές, ευρωπαϊκές κι αμερικάνικες εφημερίδες ενώ είναι σημείο αναφοράς σε διπλωματικές εργασίες. Σταθμός στη ζωή της το υπουργείο Γεωργίας, όπου ανέλαβε επικεφαλής ως διαπιστευμένη συντάκτρια το 2010 και το 2016 διαπιστεύτηκε στη Βουλή ως κοινοβουλευτική συντάκτρια.

Έχει εργαστεί στον έντυπο και περιοδικό τύπο, σε ιστοσελίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Σήμερα συνεργάζεται με την εφημερίδα «Άποψη» κι είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων με θέμα: «Κλιματική Κρίση, Ψηφιακές Τεχνολογίες κι Επικοινωνία» κι εξειδικεύεται στο θέμα της Κοινωνιολογίας της Ενέργειας και της Ψηφιακής Κοινωνιολογίας.

Το 2004 εκδίδεται το πρώτο της βιβλίο «Τα μάτια του φόβου» από τις εκδόσεις Λιβάνη κι ανακηρύσσεται Γυναίκα της Θεσπρωτίας της Χρονιάς το 2005, από τον Σύνδεσμο Γυναικών Ηπείρου. Το 2014 το βιβλίο της «Τάσος Χαλκιάς: το φύσημα του Θεού», από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη κατατάσσεται από δυο διαφορετικούς ιστότοπους στα 25 και στα 5 καλύτερα βιβλία της χρονιάς.

Δραστήριο μέλος της ηπειρωτικής αποδημίας δυο μελοποιημένα ποιήματά της περιλαμβάνονται στα δυο cd της Ομοσπονδίας Μουργκάνας Θεσπρωτίας. Μαντινάδες της για το Αρκάδι έχουν δημοσιευτεί στον συλλεκτικό τόμο της Μητρόπολης Ρεθύμνης κι Αυλοποτάμου για τα 150 χρόνια από το Ολοκαύτωμα της μονής Αρκαδίου υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Το 2022 εκδόθηκε το πρώτο της παιδικό βιβλίο από τις Εκδόσεις Κομνηνός με τίτλο: «Οι ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας. Η κλοπή των λαγηνιών από το αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας», που είναι αρχή μίας παιδικής σειράς βιβλίων με επίκεντρο το παιδί και την ελιά.

Το βιβλίο της «Η κυρά του Δράκου», που εκδόθηκε κι αυτό φέτος από τις εκδόσεις Κομνηνός είναι το 3^ο της λογοτεχνικό βιβλίο για ενήλικες κι αφορά στην Κρήτη την περίοδο του 1990. Έχει έναν γιο.

Το Σάββατο 29 Φεβρουαρίου του 2020 στις 6,30 το απόγευμα ο Παύλος Λιάρος παρουσιάζει το βιβλίο του «Συνάντηση στο ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ».

Στις σελίδες του βιβλίου, ο Γιώργος Φούντας, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος δίνουν μια

κατάθεση ψυχής, στον συγγραφέα, Παύλο Λιάρο.

Περιλαμβάνεται επίσης, πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τον ελληνικό κινηματογράφο, τη ζωή και το έργο των μεγάλων πρωταγωνιστών και του

συγγραφέα.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν, η Μαρία – Αλεξάνδρα Κεφάλα Βουλευτής Ιωαννίνων, η Βίλιαν Στασινού Δημοσιογράφος και ο Μίλτος Γήτας

Δημοσιογράφος.

Η παρουσίαση θα γίνει υπό την αιγίδα του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιωαννιτών στον Πολυχώρο ¨Δημητρίου Χατζή¨ (Παλαιά Σφαγεία). Η είσοδος

θα είναι ελεύθερη για το κοινό.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6934023007

Στη διάθεση του κοινού βρίσκεται το 5ο μυθιστόρημα του αρτινού συγγραφέα Ντίνου Γιώτη το οποίο έχει τίτλο: Club -23,4". 

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Σένον, φοιτητής στο Φυσικό της Αθήνας, αναζητά απαντήσεις στις έννοιες όπως η ύπαρξη, η ανυπαρξία, το είναι, το τίποτα,

στον δρόμο που ανοίγεται γεμάτος υποσχέσεις μπροστά του. Μαζί με αυτόν, ο Κλεάνθης, ο Σωτήρης, ο Κωνσταντίνος και η Ρεβέκκα. Στην παρέα έρχεται να

προστεθεί, έναν χρόνο αργότερα, η Αταλάντη. Ο Σένον είναι ερωτευμένος μαζί της από τότε που, μικρό παιδί, είχε πρωτοαντικρίσει την ομορφιά της.

Για τις επόμενες δεκαετίες οι πορείες των φίλων είναι εντυπωσιακές μεν, προδιαγεγραμμένες δε. Όπως η τροχιά ενός κομήτη στο στερέωμα. Μόνο η πορεία του

Σένον ακολουθεί μια απροσδιόριστη, τεθλασμένη γραμμή. Που θα τον φέρει να συναντηθεί ξανά, σαράντα χρόνια αργότερα, με την Αταλάντη. Τότε, κάτω από το

αμείλικτο βάρος της ζωής, εκείνη θα σταθεί για μια τελευταία φορά στο περβάζι του χρόνου, θα κοιτάξει κοροϊδευτικά πίσω της και θα εξαφανιστεί. Εκείνος θα την

αναζητήσει στο παρελθόν και στους παλιούς τους φίλους.

Και μαζί μ’ αυτήν θα αναζητήσει και τα ανολοκλήρωτα κεφάλαια της ζωής του.

Βιογραφικό

Ο Ντίνος Γιώτης γεννήθηκε το 1961 στην Άρτα και σπούδασε Γεωλογία και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δημοσιογράφησε σε αθηναϊκές

εφημερίδες και κυρίως σε περιοδικά. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα «E-mail» (εκδόσεις Πατάκη 2001), «Η αναγνώριση του Μάξιμου Ροδομάνου» (εκδόσεις

Μεταίχμιο 2004), «Η Γαλλίδα δασκάλα» (εκδόσεις Ψυχογιός 2013) και «Ο άγγελος που έχασε τον δρόμο για τον παράδεισο» (εκδόσεις Ψυχογιός 2016). Ακόμα,

το βιογραφικό βιβλίο για την ποδοσφαιρική ομάδα της Άρτας Αναγέννηση, «μια ζωή» (2019), ενώ διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά.

Έχει γράψει επίσης το αρχικό σενάριο της ταινίας «Ελεύθερη κατάδυση» (1995) και το σενάριο της ταινίας «E-mail» (2001) σε διασκευή του ομώνυμου

μυθιστορήματός του. Για την τηλεόραση έχει γράψει το σενάριο «Ελευθέριος Βενιζέλος» της σειράς Οι Μεγάλοι Έλληνες, ενώ για τον κινηματογράφο έχει

σκηνοθετήσει το ντοκιμαντέρ «Μια ζωή» (επίσημη συμμετοχή στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 1ο βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο 12ο

Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Λονδίνου κ.ά.).

Το «Club 23,4» είναι το πέμπτο μυθιστόρημά του.

Προβολή – επικοινωνία ArtsPR

Ντίνος Γιώτης

Club 23,4

Τιμή: 15,90 ευρώ, Σελίδες 412

Διαστάσεις: 22x14

ISBN: 978-618-5662-27-1

Ο Σύλλογος Περί Βιβλίου Φιλιππιάδας, διοργανώνει εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου της Τατιάνας Αβέρωφ "Έγκλημα στον Παράδεισο".

Κάθε χρόνο γράφονται εκατοντάδες βιβλία που προσπαθούν να κερδίσουν μία θέση στη βιβλιοθήκη και την καρδιά μας. Ως αναγνώστες βλέποντας τον τίτλο ενός βιβλίου, ψάχνουμε και προσπαθούμε να καταλάβουμε εάν αξίζει τον χρόνο μας.

Η Ηπειρώτισσα δημοσιογράφος Άννα Στεργίου, έχει δώσει δείγματα άριστης γραφής. Οι ιστορίες της, πραγματικές ή φανταστικές, διαβάζονται ευχάριστα κι έχουν πάντα κάτι ενδιαφέρον να δώσουν στους βιβλιόφιλους, μικρούς και μεγάλους. Μετά «Τα μάτια του φόβου» (εκδόσεις Λιβάνη) και το εμβληματικό πλέον, βιβλίο: «Τάσος Χαλκιάς: Το φύσημα του Θεού» (Εκδόσεις Μ. Σιδέρη) η καταξιωμένη δημοσιογράφος –συγγραφέας, μας παρουσιάζει δύο νέα βιβλία της. Το συναισθηματικό λογοτεχνικό μυθιστόρημα η «Κυρά του Δράκου» και το παιδικό «Οι περιπέτειες των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας. Η κλοπή των λαγηνιών από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας». Και τα δύο από τις Εκδόσεις Κομνηνός.

Ας δούμε τι μας είπε:

κα Στεργίου

Αφού σας ευχηθούμε να είναι καλοτάξιδα τα δύο νέα σας βιβλία θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε τα εξής:

Παρουσιάζετε αυτό το διάστημα δύο ολοκαίνουργα βιβλία σας. Βιβλία μυθοπλασίας σε μία εποχή, που όλοι αναζητούν την αλήθεια. Μήπως τελικά οι αλήθειες είναι κρυμμένες στον μύθο και τα μυθιστορήματα και μας καλούν να τις ανακαλύψουμε; Ποια είναι η γνώμη σας;

«Κάθε μυθιστόρημα κρύβει κι αλήθειες κι αγωνίες και χαρές και διλήμματα. Ο μύθος μπορεί να στρογγυλεύει τα πράγματα, να δείχνει τις γωνίες, να υπογραμμίζει ή να υπονοεί πράγματα, που δεν μπορείς να πεις ανοιχτά. Όλες γενικά οι μορφές τέχνης παρουσιάζουν με διαφορετικό τρόπο τις μεγάλες αλήθειες της ζωής».

Για πρώτη φορά με το βιβλίο: «Οι περιπέτειες των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας. Η κλοπή των λαγηνιών από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας» γράφετε κυρίως για τους μικρούς φίλους. Τι σας ώθησε να κάνετε αυτή την επιλογή;

«Κάθε βιβλίο είναι κι ένα πνευματικό παιδί. Έχει αγωνία, κόπο, χρόνο, όρεξη, μεράκι. Όμως, έχω μικρή αδυναμία στους Ατρόμητους, γιατί αφορούν στον γιο μου και την παρέα του. Ελπίζω οι μικροί φίλοι να το χαρούν και να ταυτιστούν με τους Ατρόμητους της Μαργαριτοχώρας. Πρόκειται για μία παιδική σειρά και τώρα κυκλοφορεί το 1^ο βιβλίο. Αγαπώ πολύ τα παιδιά και με συγκινούσε πάντα η μαγεία των παλαιών παραμυθιών. Αν θέλουμε να χτίσουμε μία νέα γενιά, που θα είναι διαφορετική και καλύτερη από εμάς, θα πρέπει να ξαναδούμε τι πνευματική τροφή της δίνουμε και κυρίως τι παραδείγματα της δίνουμε εμείς.

Σήμερα «εισάγουμε ήρωες» από την Αμερική, την Ιαπωνία, την Κορέα. Δεν είναι κακό. Όμως, έχουμε ανάγκη κι από Έλληνες ήρωες. Θέλουμε μία νέα γενιά, τολμηρή, ικανή αλλά που να δίνει έμφαση στις ανθρωπιστικές αξίες, στον σεβασμό, στη φιλία, στη συνεργασία, στην ισότητα, στην ελευθερία. Αυτό το αξιακό πρότυπο πρεσβεύουν οι Ατρόμητοι. Είναι ένα βιβλίο, που αναγνωρίζει τα ταλέντα των παιδιών κι έχει ως παιδαγωγικό στόχο να τους δώσει αυτοπεποίθηση».

-Στα δύο τελευταία σας βιβλία «Η κυρά του Δράκου», και   «Οι περιπέτειες των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας. Η κλοπή των λαγηνιών από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας» υποκρύπτονται αλήθειες της εποχής που καλείται ν’ ανακαλύψει ο αναγνώστης; Τι κοινό έχουν αυτά τα δυο βιβλία;

«Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας» κι «Η κυρά του Δράκου» μιλούν με διαφορετικό τρόπο κι απευθύνονται σε διαφορετικές ηλικίες για τα στερεότυπα. Μιλούν για την αγάπη, τη φιλία, την ανάγκη συμβίωσης του ανθρώπου με το περιβάλλον. Οι Ατρόμητοι υπερτονίζουν θετικά τα μαγικά χαρίσματα των παιδιών. Αντίθετα, «Η κυρά του Δράκου» είναι ένα ερωτικό μυθιστόρημα, που υπερτονίζει τις αρνητικές συνέπειες των στερεοτύπων. Υπενθυμίζει πως μπορούμε να εγκλωβιστούμε σ΄ αυτά και να μη βλέπουμε μπροστά μας τον άνθρωπο, αλλά την εικόνα του, χωρίς να κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε παραμέσα στην αγάπη του, στις ευαισθησίες του, τους φόβους του, τις αγωνίες του».

-Που σημαίνει;

“Στο βιβλίο «Η κυρά του Δράκου» συνυπάρχουν η ματιά της παλιάς και της σύγχρονης Κρήτης. Υπάρχει η ματιά της Ηπείρου από τη συγκάτοικο της κοπέλας, η ματιά της Πειραιώτισσας φοιτήτριας, η ματιά του Λαρισαίου φοιτητή. Όλοι λένε τη δική τους αλήθεια. Είναι ένα βιβλίο για τη σύγχρονη Κρήτη των αντιφάσεων, για τη διαστρωμάτωση των φοιτητών. Μιλά για τη ματιά του «Εθνογραφικού Άλλου», για το πως αντιλαμβανόμαστε δηλαδή τον άλλον, μέσα από τον καθρέφτη της δικής μας κοινωνίας. Ο Δράκος είναι βοσκός. Αυτή είναι η ζωή του. Όμως, είναι ταυτόχρονα κι ένα σύμβολο για τα μίντια, που αντιμετωπίζουν τους Κρητικούς του Μυλοποτάμου σχεδόν με πανομοιότυπο, στερεοτυπικό τρόπο. Όμως, οι βοσκοί δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν καλοί οικογενειάρχες, σοβαροί άνθρωποι, ειλικρινείς, καλοί φίλοι, με μία λαϊκή σοφία. Αλλά όλοι τσουβαλιάζονται διαχρονικά»”.

-Λέτε για τα ΜΜΕ και την εγκληματικότητα στα ορεινά της Κρήτης…

«Η παραβατικότητα κι η εγκληματικότητα είναι δυο διαφορετικά πράγματα αν κι όλα νομικά είναι εγκλήματα. Η καταστολή είναι η εύκολη λύση. Οι κτηνοτρόφοι της Κρήτης μπορεί να είναι υπέροχοι άνθρωποι αλλά μπορεί να είναι και κατακάθια. Αυτό δεν συμβαίνει, επειδή είναι βοσκοί ή Κρητικοί. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Όμως, υπάρχει διαφορετική αίσθηση του Δικαίου στις κοινωνίες, που έχουν, ταυτόχρονα επιβιώσεις παραδοσιακών μορφών οργάνωσης. Αυτό όμως είναι σε ασυγχρονία με τη δικαιοσύνη του σύγχρονου αστικού κράτους. Ταυτόχρονα ο Δράκος εκφράζει με την τοποθέτησή του και την αδυναμία του αστικού κράτους να εκφράσει το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Το θέμα της δίκαιης απονομής δικαιοσύνης και στην ώρα της είναι κομβικό, όμως, και για να προχωρήσει η Ελλάδα».

-Το βιβλίο δηλαδή είναι μία απάντηση στη μιντιακή εικόνα για τους βοσκούς;

«Το βιβλίο αναφέρεται στις γκρίζες ζώνες των ανθρώπων. Μαθαίνουμε αν είμαστε καλοί ή κακοί, ανάλογα μ’ αυτό, που θα συναντήσουμε μπροστά μας. Υπάρχει ένας κοινωνικός καθρέφτης. Μαθαίνουμε στ’ αλήθεια, ποιοι είμαστε, την ώρα που θα μας τύχει η στραβή. Οι αξίες μας δοκιμάζονται τελικά στη συγκυρία. Εκεί κρίνεται κι ο Δράκος κι οι δράκοι, που έχουμε μέσα μας. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γενικά έχουν σε μεγάλο βαθμό στοχοποιήσει τον Κρητικό βοσκό του Μυλοποτάμου ως παραβατικό άτομο χωρίς ωστόσο να δείχνουν την απαραίτητη ευαισθησία να βρουν τι συμβαίνει, πίσω απ΄ αυτό. Διαχρονικά υπήρξε φτώχεια στα ορεινά της Κρήτης. Υπήρχε μετανάστευση. Η φτώχεια πάντα φέρνει γκρίνια και παραβατικότητα. Μην κοιτάτε τις στρεβλώσεις των επιδοτήσεων. Η παράδοση κι η νεωτερικότητα, οι διαφορετικές κουλτούρες, η διαφορά στη διαστρωμάτωση συνυπάρχουν στην κοινωνία μας και συνθέτουν αυτό το πολύπτυχο της καθημερινότητάς μας».

- Ο Δράκος είναι τελικά η απεικόνιση αυτού του στερεοτύπου;

«Μία χαρακιά στο πρόσωπο του Δράκου αρκεί για να του αλλάξει όλη του τη ζωή. Δέχεται «μπούλινγκ», όπως θα λέγαμε σήμερα και στο τέλος αποδέχεται τον εαυτό του, όπως τον βλέπουν οι άλλοι. Ο Δράκος χτίζει σιγά – σιγά μία στρεβλή εικόνα για τον εαυτό του. Υπάρχουν και ψυχολογικοί και κοινωνικοί λόγοι. Όμως, η κοινωνία μας έχει την τάση να περιθωριοποιεί αυτό, που δεν είναι το πολιτικά ορθό. Αν μία γυναίκα ή ένας άντρας δεν είναι ψηλός, αδύνατος με χι αναλογίες είναι εξοβελιστέος. Δεν θα χαρεί το ίδιο ένας μπαμπάς, αν του φέρει η κόρη του για γαμπρό έναν γιατρό ή έναν βοσκό. Και μπορεί ο βοσκός να είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου κι ο γιατρός ο χειρότερος. Μπορεί ο πρώτος να βγάζει περισσότερα χρήματα. Αλλά ο γιατρός, κάνει ένα επάγγελμα κύρους. Είναι θέμα κοινωνικής κινητικότητας κι ιεραρχιών».

-Κι ο Δράκος τι κάνει;

«Ο Δράκος αντιδρά. Κάποια στιγμή κουράζεται ν΄ αντιδρά κι απομονώνεται. Το βιβλίο όμως πάνω απ΄ όλα είναι μία ωδή στον έρωτα. Γιατί ο έρωτας, η μόρφωση κι ο χρόνος μπορούν να γκρεμίσουν τα στερεότυπα και ν΄ αλλάξουν τους ανθρώπους και τις κοινωνίες. Η φοιτήτρια διδάσκεται πολύ σημαντικά πράγματα από τον πρωταγωνιστή. Ας μην ξεχνάμε πως και στους πανεπιστημιακούς κύκλους υπάρχει κι ένας ελιτισμός, ο οποίος τελικά είναι υφέρπων ρατσισμός. Πέρα από το προφανές, δηλαδή τις εμμονές του Δράκου σε οπισθοδρομικές πρακτικές Δικαίου της διδάσκει το αυθεντικό. Τη φέρνει σ΄ επαφή με τη φύση. Δίχως να το συνειδητοποιεί είναι η αντιστροφή του Πυγμαλίωνα. Όμως, αυτοί οι δυο κόσμοι` αυτές οι δυο διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και κουλτούρες των ανθρώπων, που είναι σε ασυγχρονία, έρχεται η ώρα, που θα συγκρουστούν».

-Στο βιβλίο σας «Η κυρά του Δράκου» η αγάπη, όπως και η όμορφη Κρήτη, έχουν την τιμητική τους. Έχουμε δει πολλά μυθιστορήματα με το συγκεκριμένο ‘πάντρεμα’ (αγάπης και Κρήτης) να γίνονται bestseller.

«Το βιβλίο αυτό ξεκίνησε να γράφεται αρκετά χρόνια πριν. Μιλά για την Κρήτη, όπως μιλά η ίδια για τον εαυτό της, αλλά κι όπως τη βλέπουν οι άλλοι. Αφενός γιατί αγαπώ την Κρήτη αφετέρου γιατί ήθελα να δώσω μία γεύση από τη δική μας νιότη των φοιτητών της εποχής. Ο έρωτας είναι σε πρώτο πλάνο αλλά πίσω απ΄ αυτόν είναι οι νέοι της εποχής του ’90, που πια είναι γονείς ή και παππούδες. Είναι η γενιά, που απογοητεύτηκε από την πολιτική, που είδε να καταρρέουν χώρες κι άνθρωποι να γίνονται φτωχοί από τη μία μέρα στην άλλη. Είδε τις σοβιετικές δημοκρατίες με τα στραβά τους, να έχουν αξιοπρεπή υγεία και παιδεία αλλά έμαθε και για τη Σιβηρία. Υπάρχει μία Αμερική, που εξακολουθεί να θέλει να ηγεμονεύει τους πάντες. Διαθέτει πύργους και οικονομικά επιφανείς και την ίδια στιγμή άστεγους κι άρρωστους, που τους πετά στα σκυλιά. Μόνο ο Ομπάμα προσπάθησε να κάνει κάτι γι΄αυτούς τους ανθρώπους. Προέρχομαι από μία γενιά πολιτικά ορφανή, γιατί ούτε το ένα την εξέφραζε, γιατί είχε θέματα ελευθερίας ούτε το άλλο, διότι το καπιταλιστικό όνειρο, παρά τις όποιες lifestyleφαντασιώσεις, είναι μία ουτοπία, διότι έχει κοντά ποδάρια.».

-Εσείς όμως δεν φαίνεστε να είστε πολιτικά ορφανή…

«Ως δημοσιογράφος οφείλω να βλέπω ψύχραιμα τα γεγονότα αλλά είναι αληθές πως όλες οι μεγάλες τομές στην ελληνική ιστορία, μ΄ εξαίρεση την είσοδο στην ΕΟΚ, από την Κεντροαριστερά έγιναν. Γιατί όποιος έχει τα πάντα, δεν θέλει να κάνει αλλαγές. Θέλει να κρατήσει παγιωμένο ένα στάτους κβο. Από την άλλη πλευρά κι η κυβερνώσα Αριστερά πρέπει να μη φοβάται, που ωριμάζει. Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε πολλά χρόνια γιατί δεν φοβόταν τις αλλαγές. Τις έπαιρνε τις αγκάλιαζε, τις ξεφλούδιζε και κρατούσε αυτό που έπρεπε. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όμως ήταν δύσκολο, για να το αντέξει. Η πολυδιάσπαση, οι ηγεμονισμοί, οι μικροανταγωνισμοί κι οι φράξιες στην κεντροαριστερή πολυκατοικία βολεύουν μόνο τη δεξιά παράταξη, η οποία έχει ανάγει την επικοινωνία σε τέχνη και τρίβει τα χέριά της. Η γενιά μου διαψεύστηκε γιατί ο καπιταλισμός είναι ένα πυραμιδικό σύστημα. Σ΄ ένα πυραμιδικό σύστημα, δεν μπορούν όλοι να κερδίζουν. Κάποιος μπορεί να ξεχωρίσει και να είναι ψηλά αλλά αυτό σημαίνει πως κάποιοι τον σηκώνουν στην πλάτη τους».  

-Το βιβλίο «Η κυρά του Δράκου» αναφέρεται στις πολεμικές επιχειρήσεις και στον Σαντάμ Χουσεΐν και τελικά παρουσιάζει αναλογίες με το σήμερα.

«Οι κυβερνήσεις συχνά πρέπει να εφεύρουν έναν εχθρό, εσωτερικό ή εξωτερικό, γιατί έτσι βολεύει. Ο Ερντογάν έχει πρόβλημα με τη λίρα. Άρα κάποιος πρέπει να φταίει. Τη μία φταίνε οι Κούρδοι, την άλλη οι κακοί Έλληνες κ.ά. Η Αμερική θέλει να υπάρχει μία κακή Ρωσία. Η Ρωσία χρειάζεται μία κακή Αμερική. Ο απλός πολίτης, είτε είναι Ρώσος είτε Ουκρανός είτε Έλληνας είτε Τούρκος ψάχνει τις τσέπες του στα μέσα του μήνα και χάνει τελικά τ’ αβγά και τα πασχάλια. Και βγαίνουν και μερικοί και χειροκροτούν. Κανείς δεν κερδίζει, όταν γίνεται πόλεμος, εκτός από την αμυντική βιομηχανία».

-Εσείς με ποιο κριτήριο επιλέξατε η ερωτική ιστορία να διαδραματιστεί στην Κρήτη; Σας συνδέει κάτι ξεχωριστό με το νησί;

«Μεγάλωσα με τη μουσική του Νίκου Ξυλούρη και του Χαράλαμπου Γαργανουράκη. Σπούδασα Κοινωνιολογία στην Κρήτη, αγαπώ τους κρητικούς χορούς, μ΄ αρέσουν οι μαντινάδες, τα ριζίτικα. Άκουγα Μαρκόπουλο, Μουντάκη, Σκορδαλό, Κλάδο, Σκουλά, Ψαραντώνη και τους σύγχρονους. Έχω αγαπημένους μου ανθρώπους στο νησί, που ξέρω ότι, ανά πάσα στιγμή, μπορώ να χτυπήσω την πόρτα είτε για καλό είτε για στραβό.

Οι Κρητικοί είναι πολύ φιλόξενοι κι έχουν συναισθήματα και πάθος στην καθημερινότητά τους. Οι Ηπειρώτες είναι γενικά πιο εγκρατείς. Στα πέρατα του κόσμου θα βρεις Ηπειρώτη, στην πιο μακρινή γωνιά θα βρεις Κρητικό. Ήρθαν οι Κρητικοί να πολεμήσουν για την Ήπειρο αλλά οι Ηπειρώτες είχαν προηγουμένως πολεμήσει στην Κρήτη. Είναι ιστορικοί οι δεσμοί, που δεν σβήνουν. Κρητικοί έρχονται να σπουδάσουν στην Ήπειρο, Ηπειρώτες σπουδάζουν στην Κρήτη. Ηπειρώτες παντρεύονται Κρητικές, Κρητικοί παντρεύονται Ηπειρώτισσες».

-Πότε θα είναι διαθέσιμα τα νέα βιβλία και από ποια βιβλιοπωλεία θα μπορεί κάποιος να τα προμηθευτεί;

«Οι πρώτες παραγγελίες έχουν ξεκινήσει κι ήδη τα βιβλία φάνηκαν στην έκθεση Ηπειρωτών Λογοτεχνών κι Εικαστικών στο Γκάζι με πρωτοβουλία της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας. Τα βιβλία είναι διαθέσιμα στο κοινό για να τα παραγγείλει κάποιος από το e-shopτων εκδόσεων Κομνηνός από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο είτε για λόγους χονδρικής ή λιανικής. Για μένα όμως αξία έχει το μικρό βιβλιοπωλείο της γειτονιάς, που ταλαιπωρήθηκε μέσα στην υγειονομική κι οικονομική κρίση και τώρα ήρθε κι η ενεργειακή. Και χρειάζεται να μην κλείσουν τα βιβλιοπωλεία, γιατί είναι οι πιο σημαντικές εστίες Πολιτισμού μαζί με τις βιβλιοθήκες και τις λέσχες βιβλίου».

Βιογραφικό της συγγραφέα

Η Άννα Ι. Στεργίου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Παλαιό Φάληρο με καταγωγή από την Ήπειρο και τη Σάμο. Σπούδασε Κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1990-’94). Από το 1994 άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος κι είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ. Από το 2016 είναι Κοινοβουλευτική Συντάκτρια. Άλλα βιβλία της είναι «Τα μάτια του φόβου», εκδόσεις Λιβάνη, «Τάσος Χαλκιάς: Το φύσημα του Θεού», εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Το παιδικό βιβλίο της «Οι περιπέτειες των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας. Η κλοπή των λαγηνιών από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας» και το λογοτεχνικό της βιβλίο η «Κυρά του Δράκου» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κομνηνός.

Το Σάββατο 17 Νοεμβρίου και ώρα 7.00 μ.μ. στην αίσθουσα συνεδριάσεων του Δημαρχείου Φιλιππιάδας θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου "Ανώγειο Ηπείρου" του Απόστολου Αθανασίου. Την εκδήλωση διοργανώνει η Αδελφότητα Ανωγειατών και την παρουσίαση θα κάνει η συνάδελφος Αγλαΐα Λάππα.

Όπως μεταβάλλονται όλοι οι τομείς της κοινωνικής μας ζωής έτσι αλλάζει και η δημοσιογραφία. Ίσως αυτή να μεταβάλλεται με πιο ραγδαίους ρυθμούς. Το παραδοσιακό δημοσιογραφικό τοπίο, όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, υποχωρεί και στη θέση του αναπτύσσονται νέα μέσα που βασίζουν την εξέλιξή τους στην έκρηξη της τεχνολογίας. Η αλλαγή αυτή συμπαρασύρει και τις συνθήκες εργασίας των δημοσιογράφων.

Αυτή τη μετάβαση στη νέα εποχή των ΜΜΕ και της δημοσιογραφίας, καταγράφει και αναδεικνύει σε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, ο δημοσιογράφος, πρώην πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου και διδάκτορας του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, κ. Σωτήρη Τριανταφύλλου.

Το βιβλίο «Τα ΜΜΕ και η δημοσιογραφία σε μετάβαση. Οι μεταβαλλόμενες συνθήκες εργασίας των δημοσιογράφων στην ψηφιακή εποχή», είναι το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα. Το βιβλίο βασίστηκε στη διδακτορική του διατριβή και περιγράφει την αλλαγή που έχει σημειωθεί στη δημοσιογραφία και την εργασία των δημοσιογράφων στην ψηφιακή εποχή. Μια αλλαγή που έχει επηρεαστεί όχι μόνο από τις τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά και από την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών και τις γενικότερες υφεσιακές πολιτικές που εφαρμόζονται παγκοσμίως εδώ και δεκαετίες και την οποία φαίνεται να επηρεάζει και η παγκόσμια υγειονομική κρίση που ξεκίνησε στις αρχές του 2020.

Όλα αυτά αναφέρονται στο βιβλίο, στο οποίο υπάρχει μια πλήρης καταγραφή του εργασιακού τοπίου των ελληνικών ΜΜΕ και των εργασιακών σχέσεων των δημοσιογράφων που εργάζονται σε αυτά. Μια καταγραφή που απουσίασε από τη βιβλιογραφία του πεδίου και η οποία έρχεται μα προσθέσει ένα σημαντικό εργαλείο στη σχετική έρευνα.

Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί ακόμη να αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο για την κατανόηση της ιστορίας και της εξέλιξης της ενημέρωσης και της δημοσιογραφίας, παγκοσμίως και στην Ελλάδα. Από τα πρώτα τους βήματα μέχρι και τη σημερινή εποχή των ραγδαίων αλλαγών και εξελίξεων. Από την εποχή των πρώτων μηνυμάτων επικοινωνίας και των χειρόγραφων εφημερίδων μέχρι σήμερα που τα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης παρουσιάζουν ρομπότ.    

Ποιος είναι ο Σωτήρης Τριανταφύλου

Ο Σωτήρης Τριανταφύλλου είναι διδάκτορας του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, στο οποίο διδάσκει το μάθημα του Αθλητικού Ρεπορτάζ. Ανήκει επίσης στο διδακτικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Πατρών, είναι εκπαιδευτής στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Δια Βίου Μάθησης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και πιστοποιημένος Εκπαιδευτής Ενηλίκων από τον ΕΟΠΠΕΠ.  

Είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος από το 1992 και έχει εργαστεί σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς, τηλεοπτικούς σταθμούς και ιστοσελίδες, ενώ την περίοδο αυτή είναι αρχισυντάκτης στην ιστοσελίδα Sports3.gr. Έχει καλύψει μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις (Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια Κύπελλα και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα ποδοσφαίρου) και έχει διατελέσει παρουσιαστής εκπομπών και δελτίων ειδήσεων σε τηλεόραση και ραδιόφωνο.

Από το 2012 έως το 2018 ήταν πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) και από το 2017 είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αθλητικών Συντακτών (AIPSEurope). Το 2019 τιμήθηκε για την προσφορά μου στη δημοσιογραφία από το Ίδρυμα Προαγωγής της Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασιλείου Μπότση.

Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από τις Εκδόσεις ΔΙΣΙΓΜΑ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Website: www.disigma.gr

Ευχόμαστε στον Σωτήρη Τριανταφύλλου να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο του!

Το βιβλίο του ιατρού και αρθρογράφου Γιώργου Παππά με τίτλο «Εκ Πείρας» θα παρουσιαστεί σε εκδήλωση που θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα, 30 Απριλίου και ώρα 7.30 μ.μ. στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δημ. Χατζής» (Παλαιά σφαγεία).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο πρ. Υπουργός και βουλευτής Ιωαννίνων Κωνσταντίνος Τασούλας, ο πρ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Χρήστος Μασσαλάς και η αναπλ. Καθηγήτρια Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ελένη Γκαστή. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Κώστας Αγόρης.

Κυκλοφόρησε το βιβλίο "Κάτσε να σου μολογήσω.." του Ηπειρώτη συγγραφέα Βασίλη Μαλισιόβα. Το βιβλίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις "Αλεξάνδρεια" και είναι διαθέσιμο από τις 14 Δεκεμβρίου 2020. 

έβγα, νυφούλα μ’, το πρωί κι άπλωσε το σεντόνι

και βγάλ’ το έξω στην αυλή, να ιδούνε οι γειτόνοι

Ο συγγραφέας καταγράφει συνομιλίες-ιστορίες από το παρελθόν που μιλούν στο παρόν. Την ανάγκη της καταγραφής ένιωσε βλέποντας πως οι παλιοί που φεύγουν για το μεγάλο ταξίδι, εκτός από τον γλωσσικό πλούτο, παίρνουν μαζί τους έναν πολύτιμο αξιακό κώδικα, ο οποίος πλέον φαντάζει εντελώς άγνωστος. Στις αφηγήσεις των χρονομαρτύρων του βιβλίου μπορούν να ιχνηλατηθούν στοιχεία που χωρίς αυτά η ύπαρξή μας μοιάζει ολοένα και φτωχότερη...

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Γιώργος Τράπαλης στον πρόλογο: «Στα κείμενα αυτής της έκδοσης βρίσκουμε μοναδικές εικόνες από την καθημερινή ζωή των Ηπειρωτών, βγαλμένες μέσα από αφηγήσεις υπερηλίκων, συνήθως, πληροφορητών, οι οποίοι μας αποκαλύπτουν πτυχές της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής τους των αρχών του 20ού αιώνα μέχρι και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. πτυχές που φωτίζουν τον τρόπο ζωής μιας κοινωνίας απολύτως διαφορετικής από τη δική μας, όπου η επιβίωση δεν ήταν αυτονόητη και το ευ ζην είχε εντελώς διαφορετική σημασία από ό,τι σήμερα. Βρίσκουμε επίσης ανθρωπιά, διακρίνουμε τον άνθρωπο που νοιάζεται για τον συνάνθρωπο, τον άνθρωπο που νοιάζεται για τη φύση. Τέλος, βρίσκουμε τον λόγο. Γλώσσα ζωντανή, ρέουσα, δηλωτική, πλούσια, ευρηματική, παραγωγική, ευφάνταστη, πλαστική, απολαυστική».

Ο Βασίλης Μαλισιόβας γεννήθηκε το 1970 στη Μαρκινιάδα Άρτας. Σπούδασε κλασική φιλολογία και κοινωνική θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως ερευνητής έχει συνεργαστεί –μεταξύ άλλων– με το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης (ΜΕΛΤ) και το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ). Ως διορθωτή-επιμελητή κειμένων τον έχουν εμπιστευθεί πολλές εφημερίδες και περιοδικά (Η Καθημερινή, Ο Κόσμος του Επενδυτή, Επιλογή, Πεμπτουσία κ.ά.), καθώς και εκδοτικοί οίκοι [Αλεξάνδρεια, ΕΑΠ, Κέντρο Λεξικολογίας / λεξικά Γ. Μπαμπινιώτη, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος (Γραφείο Εκδόσεων), Λιβάνης, Παπαδήμας, Μεταίχμιο, Άγκυρα, Παπαζήσης κ.ά.]. Είναι εταίρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας (ΕΛΕ) και της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (Αρσάκεια-Τοσίτσεια Σχολεία). Επί σειρά ετών καταγράφει τα ιδιώματα της ιδιαίτερης πατρίδας του, αξιοποιώντας τα στη σύνταξη Ηπειρώτικου Λεξικού. Εργάζεται ως επιμελητής εκδόσεων.

Η τιμή του βιβλίουθ είναι 15 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ). 

Η Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης με ανακοίνωσή την γνωστοποιεί την οργάνωση του 5ου χαριστικού παζαριού βιβλίου. Συγκεκριμένα αναφέρει: "Η ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ συνεχίζοντας την παράδοση της ηπειρωτικής ευεργεσίας διοργανώνει το 5ο χαριστικό παζάρι Βιβλίου και αλληλεγγύης , στην αίθουσα της  στην οδό Στρατηγού Καλλάρη 2 και Λεωφόρος Νίκης – παλιά  παραλία -1ος όροφος , την Τετάρτη 07 Μαρτίου 2018 από τις 6.00 το απόγευμα μέχρι τις 9.00 το βράδυ .

Ελάτε  να εμπλουτίσετε την βιβλιοθήκη σας  με ποικίλης ύλης ελληνικά και ξενόγλωσσα βιβλία, περιοδικά, παλιές εκδόσεις , εφημερίδες.  

Σας περιμένουμε να μας επισκεφθείτε και  αγναντεύοντας  από το μπαλκόνι μας τον Όλυμπο και τον Λευκό Πύργο ,να σας προσφέρουμε τσάι του βουνού από το Πληκάτι Μαστοροχωρίων Κονίτσης ,να γνωριστούμε και να σας ενημερώσουμε για τις δράσεις της ΗΕΘ.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης

Πρόεδρος: π. Μηνάς Βασάκος  Πρωτοπρεσβύτερος ,

Α΄ Αντιπρόεδρος: Παύλος Σμύρης , Β΄ Αντιπρόεδρος: Κοσμάς Κωστάκης,

Γενική Γραμματέας: Αθηνά Τοτοκώτση, Ταμίας : Τιμόθεος Βασιλειάδης ,

Έφορος Μελετών: Χρήστος Παπάς, Έφορος Αλληλεγγύης : Νικόλαος Γεωργίου ,

Έφορος Ψυχαγωγίας : Απόστολος Βρόϊκος , Έφορος Νεολαίας: Λευτέρης Νέσερης

Η Εξελεγκτική Επιτροπή

Πρόεδρος : Μιχαήλ Στάσας , Μέλη : Ειρήνη Βακάμη, Γεωργία Πυρίτση

Στοιχεία επικοινωνίας :

Ταχυδρομική Διεύθυνση : Στρατηγού Καλλάρη 2 – 546 22 Θεσσαλονίκη,

Τηλέφωνο, φαξ , τηλεφωνητής : 2310-277-185 &

Πρόεδρος ΔΣ ΗΕΘ π.Μηνάς Βασάκος 6978386221 , 

Γ.Γ ΔΣ ΗΕΘ Αθηνά Τοτοκώτση : 6970361669

email: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.,

 http://apirotan1940.blogspot.com/

https://www.facebook.com/ipirotikiestiathess/,http://twitter.com/ipirotikiestia,

https://www.youtube.com/channel/ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΘΕΣ ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ 1940 , /

https://plus.google.com/ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΘΕΣ ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ 1940 – Google+/

Χορηγοί εκδήλωσης : Πρόεδρος ΔΣ ΗΕΘ π.Μηνάς Βασάκος,

π. Αμβρόσιος Ματσάς, Εκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης,   ΓΓ ΔΣ ΗΕΘ Αθηνά Μ.Τοτοκώτση στη μνήμη του ευεργέτη της ΗΕΘ Βασίλη Γκέλη, Έφορος Αλληλεγγύης ΔΣ ΗΕΘ Νικόλας Γεωργίου,Έφορος Νεολαίας ΔΣ ΗΕΘ Λευτέρης Νέσερης , Πρόεδρος εξελεγκτικής επιτροπής ΗΕΘ Μιχάλης Στάσας"